Organem

egzekucyjnym w zakresie egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze niepieniężnym U0126 cell line jest właściwy inspektor sanitarny (art. 20 § 1 pkt 3 i 4 Ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji). W omawianym przypadku zastosowanie może mieć ewentualnie grzywna w celu przymuszenia (art. 119–126 Ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji). Grzywnę w celu przymuszenia nakłada się, gdy egzekucja dotyczy spełnienia przez zobowiązanego m.in. obowiązku wykonania czynności, a w szczególności czynności, której z powodu jej charakteru nie może spełnić inna osoba. W przypadku osoby fizycznej działającej przez przedstawiciela ustawowego grzywna jest nakładana na tegoż lub na osobę,

do której należy bezpośrednie czuwanie nad wykonaniem określonych obowiązków. Grzywna w find more celu przymuszenia ma charakter wyjątkowy i może być stosowana, jeżeli nie jest celowe zastosowanie innego środka egzekucji obowiązków. Jeżeli jednokrotne zastosowanie grzywny nie odniesie skutku, może być ona nałożona ponownie w tej samej lub wyższej kwocie. Każdorazowo nałożona grzywna nie może przekroczyć kwoty 10 000 zł, zaś grzywny nakładane wielokrotnie nie mogą łącznie przekroczyć kwoty 50 000 zł [26]. Grzywna, przynajmniej teoretycznie, może być stosowana wobec osób odpowiedzialnych za wykonanie obowiązkowego szczepienia ochronnego u dzieci w razie uchylenia się od jego wykonania. Jednocześnie nawet zastosowanie grzywny, w świetle najnowszego orzecznictwa

sądowego, wydaje się dyskusyjne. W jednej ze spraw sądowych w drodze decyzji Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny nakazał rodzicom natychmiastowe stawienie się z dzieckiem w Punkcie Szczepień Gminnego Zakładu Opieki Zdrowotnej celem poddania dziecka obowiązkowym szczepieniom ochronnym, w ramach Programu Szczepień Ochronnych. Decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności. W ostateczności Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził nieważność medroxyprogesterone tej decyzji. Sąd zauważył, że wykonaniem ustawowo nałożonego obowiązku poddania obowiązkowym szczepieniom ochronnym jest poddanie dziecka w określonym terminie szczepieniu przeciwko określonej chorobie określonym rodzajem szczepionki. Żaden zaś przepis prawa powszechnie obowiązującego nie nakłada tego rodzaju obowiązku, ponieważ przepisy ustawy nie są na tyle szczegółowe. Okres, w którym należy przeprowadzić szczepienie, rodzaj choroby i rodzaj lub rodzaje szczepionki określone są w komunikacie Głównego Inspektora Sanitarnego. Ten zaś nie jest źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Nie ma zatem podstaw prawnych do wydania decyzji administracyjnej nakazującej stawienie się z dzieckiem w celu wykonania obowiązkowego szczepienia ochronnego. Nie można także wskazać konkretnego podmiotu leczniczego, w którym obowiązek szczepienia miałby być wykonany.